ROZDZIAŁ 41

           Podczas, gdy wszyscy dookoła nerwowo czekali na wyniki usg, zamknęłam na chwilę

oczy, by wyobrazić sobie nasze dziecko. Jedyne co czułam to ściskającą rękę Harrego. Z tyłu słyszałam, jak Lou wraz z Niall'em niecierpliwą się, szepcząc coś do siebie. Wszyscy dookoła czekali na tą wiadomość, która nękała wszystkich od samego początku mojej ciąży.
- Gratuluję rodzicom. - uśmiechnął się nagle do mnie i do Hazzy lekarz. - Do rodziny Styles'ów dołączy kolejna piękna dziewczynka. - powiedział w końcu.
- Dziewczynka?! - krzyknęłam z radości przytulając się do Harrego, który pomimo, że liczył na chłopca, skakał wręcz z radości, na tą wiadomość.
- Wiedziałam! - podbiegła do mnie Rachel ściskając mnie.
Za moją przyjaciółką, każdy z obecnych podszedł do mnie by mi po gratulować po czym obejrzeć zdjęcia usg, które dostałam z potwierdzeń płci. Po wyjściu z gabinetu rzuciłam się ponownie na Hazze, któremu złożyłam czuły pocałunek na ustach. To było pewne - urodzę dziewczynkę. Cholernie z tego się cieszyłam. Uśmiech nie schodził mi z twarzy. Z okazji tej wspaniałej wiadomości wszyscy pojechaliśmy z powrotem do domu, by uczcić tą wspaniałą wiadomość lampką szampana. Po przekroczeniu progu domu, prze szczęśliwy Lou, który przez cały poranek nie mógł nacieszyć się z tego, że niedługo zostanie wujkiem podbiegł od razu do barku, gdzie znajdował się alkohol. Z szafki wyciągnął szampana oraz kieliszek dla każdego. Ze względu na mój obecny stan podziękowałam za procenty i sięgnęłam po mój ulubiony sok wieloowocowy.
- Ekhem. - krzyknął Lou uderzając widelcem o kieliszek.
Nagle po tym dźwięku, wszyscy zwrócili się w stronę Louisa, który chciał coś powiedzieć.
- A więc... - zaczął radośnie. - Chciałem wnieść toast za wspaniałych rodziców oraz piękną jak mamusia i utalentowana jak tatuś dziewczynkę, która siedzi właśnie w brzuszku, by za kilka miesięcy dołączyć do naszej szalonej, ale za to kochającej się rodziny. - odrzekł z uśmiechem podnosząc w górę kieliszek. - Zdrowie dzidziusia i rodziców. - krzyknął nagle.
- Zdrowie! - odkrzyknął tłum zebrany w salonie.
Całe po południe, wspólnie spędziliśmy w salonie, przy kominku, muzyce i rozmowie. Każdy nie mógł przestać ekscytować się dzisiejszą nowiną na temat płci dziecka. Najbardziej na tą wieść cieszyły się Rachel wraz z Carol, które wygrały zakład z Niall'em i Louisem. Chłopcy obstawiali, że urodzi się druga kopia Hazzy, lecz niestety się mylili.
- No to jakie imię dacie? - zapytała nas nagle Lauren siedząca na fotelu z kubkiem kawy.
- W sumie to nie myśleliśmy jeszcze. - odpowiedział Harry spoglądając na mnie.
- Będzie trzeba pomyśleć. - uśmiechnęłam się do mojej macochy.
- Ja wiem, ja wiem! - krzyczał podniecony Louis.
- Oho, mam się bać? - zachichotałam.
- Wcale nie. - odpowiedział dumnie. - Mi się podoba Louise. - uśmiechnął się do nas.
- Louise? - wybuchnęłam śmiechem Carol.
- Coś ci się nie podoba? - popatrzył na swoją ukochaną spode łba.
- Hm, nie najgorszy pomysł. - puściłam oko mojemu przyjacielowi.
Pod wieczór Liam zebrał się do szpitala. Danielle po tygodniowej obecności tam, miała dzisiaj do nas powrócić. Cieszyła mnie ta myśl. Wraz z dziewczynami zrobiłyśmy na szybko jakieś przekąski na dzisiejszy wieczór, po czym wróciłyśmy do salonu. Ku mojemu zaskoczeniu na telewizorze zauważyłam wyświetlany film z mojego dzieciństwa. Na sam widok podbiegłam szybko przed monitor zasłaniając go.
- Byłaś bardzo słodka jak byłaś mała. - zaśmiał się Lou.
- Właśnie. Nie masz czego się wstydzić. - potwierdził Zayn popijający piwo.
Przez dobre dwie godziny oglądaliśmy najróżniejsze nagrania z mojego dzieciństwa, które zabrał ze sobą mój tata. Na kilku z nich pojawiła się nawet moja mama. Nie posiadałam za wiele jej zdjęć, ze względu na to, że nigdy nie pozwała sobie ich robić, pomimo, że była przepiękna. Na sam widok łezka zakręciła mi się w oku. Brakowało mi jej. Chciałabym, żeby była teraz obok mnie, dawała rady na temat dziecka i wspierała w chwilkach szczęścia lub załamki. Harry zauważył, że posmutniałam na widok tego, więc objął mnie i przytulił do siebie, szepcząc na ucho, że mnie kocha. Zawsze poprawiało mi to humor, ale nie na tyle by zapomnieć. Nagle po dwóch godzinach nieobecności do domu zawitała Danielle. Od razu podbiegłam do przyjaciółki, żeby ją wyściskać. Ta od razu powiedziała, że niezmiernie cieszy się na wiadomość o płci. Tak jak reszta moich przyjaciółek, w sercu wiedziała, że to będzie dziewczynka. Każdy z domowników podszedł do niej się przywitać, po czym całą grupą ponownie zasiedliśmy w salonie. Wraz z Harrym chcieliśmy spędzić trochę czasu we dwójkę, więc ulotniliśmy się do pokoju. Po położeniu się na łóżku zaczęliśmy konwersacje na temat dzisiejszego dnia.
- Wiesz, tak dzisiaj sobie myślałam... - zaczęłam nagle, spuszczając wzrok na ścianę.
- Mów, słucham cię. - odrzekł Hazza bawiąc się moimi włosami.
- Co powiesz, żeby naszą córeczkę nazwać Marianne Louise? Połączenie imion naszych matek Marie i Anne. - odrzekłam. - A drugie, to co Lou wymyślił uważam, że też jest ładne. - zachichotałam cicho.
- Uważam, to za wyśmienity pomysł. - pocałował mnie w czoło. - Sam lepiej bym tego nie wymyślił. - dodał z uśmiechem.
- No to świetnie! - wtuliłam się w jego tors. - Marianne Lousie Styles, ślicznie brzmi, nie uważasz? - popatrzyłam na niego.
- Przecudownie. - objął mnie swoimi ramionami.
Po uzgodnieniu imiona, stwierdziliśmy, że skoro znamy już płeć dziecka możemy powoli zacząć nabywać rzeczy takie jak wózek, kojec i tak dalej. Pomimo, że wiedziałam, że to nie jest łatwe, cieszyłam się na tą myśl. Wspólne kupowanie rzeczy dla naszego dziecka z Harrym będzie przyjemnością. Tego wieczoru postanowiliśmy już nie schodzić na dół, tylko nacieszyć się sobą. Dookoła zapaliliśmy świeczki i kadzidełka, które sprawiły, że atmosfera była jeszcze bardziej romantyczna. Pomimo, że byłam w ciąży podobałam się Harremu jak na początku naszej znajomości. Zawsze sprawiał, że czułam się przy nim wyjątkowo. Tego wieczoru nie darowaliśmy sobie uczuć. Wzajemne pieszczoty, pocałunki, uściski sprawiały, że pragnęłam go jeszcze bardziej niż przedtem. Mimo mojego obecnego stanu, przeszliśmy do stosunku. Lekarz, na kilku wizytach zapewniał mnie, że to nie zaszkodzi dziecku. Pierwszy raz od feralnego czasu, gdy zaszłam w ciąże, zrobiliśmy to. Na chwilę zapomniałam o wszystkich zmartwieniach, które plątały się w mojej głowie. Liczyliśmy się tylko my. Człowiek doskonale wie, że to miłość, kiedy chce przebywać z drugą osobą i czuję, że ta druga osoba chcę tego samego. W naszych przypadku nie mogło być inaczej. Za każdym razem, gdy Hazza spoglądał na mnie jak na nikogo innego, byłam pewna, że czuję to samo co ja. Przeżyliśmy wspólnie wiele momentów rozczarowań i radości, by pojąć, że miłość jest miłością o każdej porze. Na dole głośne rozmowy ucichło, co oznaczało, że każdy podążył do siebie. Wtuleni w siebie wzięliśmy przykład z innych i poszliśmy spać.
         Ranek zapowiadał się obiecująco. Wraz z Louisem, Carol i Harrym mieliśmy ruszyć w
miasto, by załatwić ostatnie sprawie imprezy 'niespodzianki' dla Zayn'a, który za kilka dni miał obchodzić swoje urodziny. O dziwo dzisiejszego dnia jako pierwszy wstał Harry, który zazwyczaj śpi najdłużej ze wszystkich. Podczas, gdy zaczęłam poranne przeciąganie się, do pokoju zawitał Hazza, ze śniadanie na tacy. Podszedł do mnie wręczając mi talerze pełne smakołyków. W podzięce złożyłam na jego ustach czuły, ale delikatny pocałunek. Położył się obok mnie, podjadając różne przekąski. Jedyne co wychodziło mu w kuchni, to zrobienie typowego angielskiego śniadania, które prawdo podobnie nauczyła go Anne. Delikatnie podpieczony bekon, cieplutkie, chrupiące tosty, smażone jajka i pokrojony w równe plasterki pomidor smakowały idealnie. Smak idealnie dopełniał świeżo wyciśnięty sok z pomarańczy i świeżo, zmielona kawa z ekspresu. Muszę przyznać, że tego poranka Hazza wyjątkowo się popisał.
- Poproszę częściej takiej śniadania. - uśmiechnęłam się przegryzając tosta.
- Jak będziesz grzeczna. - wystawił w moją stronę język.
Po zjedzonym śniadaniu Hazza wziął ode mnie tace i zaniósł ją do kuchni, podczas gdy ją poszłam wziąć prysznic. Po wysuszeniu włosów i umalowaniu się ubrałam się w dżinsy i gruby, wełniany sweter. W korytarzu minęłam się z Carol, która właśnie podążała do łazienki. Na dole panowała radosna atmosfera. Zayn wraz z Niallem, Liam'em i Louisem gotowali i śpiewali jednocześnie. Jak zwykle to drugie wychodziło im lepiej, niż to pierwsze. Na ratunek, całe szczęście podążyła im Danielle, która przyglądała się im zmaganiom od samego początku. Po przekroczeniu progu kuchni na mój widok Lou podbiegł do mnie wypytując się się czuje, jednocześnie przytulając. Był bardzo opiekuńczy, aż czasami za bardzo.
- Wczoraj z Harrym uzgodniliśmy imię dla dziecka. - powiedziałam do ich opierając się o blat.
- Oo, no to mów, mów. - pośpieszyła mnie niecierpliwa Danielle.
- No właśnie! - powiedział Lou nie mogący ustać w miejscu na tą wiadomość.
- Marianne Louise. - powiedziałam dumnie.
- Lousie? - skakał z radości Louis.
- Tak głuptasie. - zachichotałam. - Mam nadzieję, że nie obrazisz się, że jako drugie je wzięliśmy. - popatrzyłam na niego.
- Skądże. - parsknął. - A skąd pomysł na Marianne? - zapytał.
- Marie - imię mojej matki, Anne - imię matki Harrego. - odpowiedziałam tłumacząc. - Myślę, że połączenie ich dwóch nie brzmi najgorzej. - oznajmiłam odgarniając włosy za ucho.
- Brzmi świetnie. - uśmiechnęła się do mnie Danielle.
Podczas, gdy Harry wraz z Carol szykowali się do wyjścia pomogłam zrobić im śniadanie, ustawiając talerze na stolę. Zayn wypytywał się gdzie jedziemy. Ustaliśmy wersję, że jedziemy wybierać rzeczy dla dziecka. Na szczęście nic nie podejrzewał. Gdy wszyscy byliśmy gotowi już do wyjścia założyłam na nogi swoje brązowe EMU, kurtkę i ciepły szalik po czym zmierzyliśmy do samochodu. Na zewnątrz padał gruby, gęsty śnieg. Po wejściu do pojazdu od razu rozkręciłam podgrzewanie na ful. Naszym pierwszym przystankiem było zamówienie tortu. Już wcześniej, wraz z Carol zaprojektowałyśmy go, z dokładną precyzją. Cukiernik na widok naszego dzieła wytrzeszczył oczy ze zdumienia, po czym uśmiechnął się i odrzekł, że da się zrobić. Wpłaciłyśmy zaliczkę, po czym umówiłyśmy się na odebranie go za trzy dni. Byłam cholernie dumna z tego projektu. Był oryginalny i wyjątkowy na swój sposób. Byłam w stu procentach pewna, że Zayn'owi będzie się podobał. Po załatwieniu tortu wstąpiliśmy do firmy cateringowej, która miała przygotować nam na imprezę różne zagryzki i przekąski. Po złożeniu zamówienia naszym ostatnim przystankiem było zakupienie rzeczy na wystrój domu. Doskonale znałam jeden sklep w Londynie z takimi pierdołami, więc poprowadziłam tam Harrego, który kilka razy wydarł się na mnie z powodu iż pomyliłam kilkakrotnie ulicę. Jeździłam tam jako mała dziewczynka, gdy tata organizował mi urodziny, kupując wszelkie balony, serpentyny itp. Po dojechaniu do sklepu sprzedawczyni na widok dwóch członków One Direction otworzyła ze dziwienia buzię. Wyglądająca na dwadzieścia lat dziewczyna, od razu poprosiła swoich idoli o autografy, po czym spytała w czym może pomóc. Gdy powiedziałam jej, że potrzebuję około dwustu balonów, pięćdziesięciu rolek serpentyn i jakiś innych rzeczy związanych z wystrojem urodzinowym podążyła na zaplecze przynosząc po kilka razy wymówione przeze mnie zamówienie. Po podliczeniu zamówienia, z pełnymi torbami podążyliśmy do samochodu. Lou wybłagał nas o wstąpienie do Milk Shake City. Nasza ostatnia wizyta nie skończyła się tam za dobrze, ale nie umieliśmy odmówić sobie takich słodkości. Po wstąpieniu do kawiarni, w środku siedziało około dwudziesty osób. Była sobota, po południe, więc ruch był większy niż w środku tygodnia. Wchodząc do kawiarni, oczy wszystkich od razu powędrowały na nas. Wystarczało kilka sekund, by tuż przy nas znalazło się kilka fanek proszących Louis'a i Harrego o autografy. Jak zwykle, wraz z Carol byłyśmy zmuszone do złożenia zamówienia. Harremu jak zwykle zamówiłam szejka z mango, natomiast sobie wzięłam gorącą czekoladę, Carol nie mogła odmowić sobie szejka 'One Direction', a Louiemu zamówiła natomiast Kit Kat'a. Dziesięć minut musiałyśmy poczekać, by nasi chłopcy uwolnili się od fanek. Gdy podjechaliśmy pod bramę domu, na podjeździe zauważyliśmy wcześniej nam nie widziany samochód. Po wejściu do domu zauważyliśmy Carolinie, która siedziała w salonie...
- O na was czekaliśmy! - wstała eks Harrego, by się z nami przywitać.
- Co ty tu robisz? - spytał zszokowany Hazza.
- Chyba zapomnieliście, że dzisiaj miałam z wami udzielać wywiad. - uśmiechnęła się od ucha do ucha.
Nie chciałam z tą kobietą przebywać w jednym pokoju z nią, więc wraz z Carol podążyłyśmy na górę, podczas gdy Carolinie wraz z naszymi chłopcami zaczęła przeprowadzać wywiad...


***********
od początku planowałam, że Em urodzi dziewczynkę, a więc dla tych czytelniczek, które zgadły - brawo!
udało napisać mi się wcześniej rozdział niż sądziłam, więc powinnyście się cieszyć!
dziękuje za 72 pozytywne reakcję do poprzedniego rozdziału, jestem cholernie szczęśliwa!
no i walnęło nam 82 000 wyświetleń, jestem w szoku dosłownie :)
http://ask.fm/oonething - WCHODŹCIE I ZADAWAJCIE MI JAK NAJWIĘCEJ PYTAŃ, NA KAŻDE ODPOWIEM Z WIELKĄ CHĘCIA <3 w tym rozdziale chcę zobaczyć 35 sensownych komentarzy, dopiero wtedy pojawi się kolejny rozdział. tylko o tyle proszę. ja poświęcam wam tyle czasu, więc chciałabym wiedzieć co tak naprawdę myślicie o tym blogu. jeden komentarz zajmie wam niecałą minutę, a nawet nie wiece ile dobre słowa od was dla mnie znaczą :)
kontakt - 40922686 (gg :))
+http://www.youtube.com/watch?v=6XKMfHlSIks 0:18 'FAT GIRL' dzięki Andy'iemu śpiewam teraz tylko fat girl, hahaha <3
++ FAN PAGE mojej twórczości na TWITTERZE : https://twitter.com/#!/oonething <3
http://remindedsmile.blogspot.com/ - polecam serdecznie <3
http://gottaloveyou.blogspot.com/  - tego również <3
xoxo, one thing.
*********

LARRY <3

MÓJ HARRY I MÓJ LOU, AWW!