ROZDZIAŁ 36

Po spotkaniu Niall'a, rozeszłyśmy się z Rachel w swoje strony. Miałam obowiązek bycia pierwszą druhną, więc chciałam wykonać go jak najlepiej. Powróciłam do stolika z parą młodą oraz świadkami. Po kilkunastominutowej nieobecności Lauren popatrzyła się na mnie spode łba. Puściłam jej jedynie oko, po czym dołączyłam do zajadającego się Harrego. Zaczął wypytywać mnie gdzie byłam. Gdy powiedziałam, że z Rachel, nie mógł opanować zdziwienia. Ta dziewczyna zraniła jego przyjaciela, miał do niej wyrzuty sumienia. Doskonale wiedział, że to moja przyjaciółka, ale nie dbał o to. Dla niego liczyło się jedynie szczęście oraz dobro przyjaciela. Nie chciał aby tego wieczoru coś złego się przydarzyło między tą dwójką. Obecność Rachel i Niall'a w jednym pomieszczeniu nie było dobrym rozwiązaniem. Niestety nie mieliśmy na to wpływu. Musieliśmy być dobrych myśli. Po posiłku wszyscy przy swoich stolikach zaczęli konwersację, podczas gdy orkiestra przygrywała. Nagle mój państwo młodzi wyszli na środek i zaczęli swój pierwszy taniec, podczas gdy dookoła zebrali się goście by podziwiać pokaz. Światła dookoła zgasły, a reflektor zaświecił jedynie na parkiet, by wszyscy skupili swój wzrok na pannie młodej oraz panie młodym. Orkiestra zaczęła przykrywać, podczas gdy piosenkarz zaczął śpiewać słowa piosenki "You Are So Beautiful" Joe'a Cocker'a. Pierwszy taniec w ich wykonaniu wyszedł świetnie. Nie był to byle jaki przytulaniec, lecz taniec pełen obrotów oraz innych tanecznych sztuczek. Wszyscy dookoła rozmarzyli się oglądając zakochaną parę na parkiecie. Pod koniec utworu tata wraz z Lauren dostali od wszystkich głośne brawa. Orkiestra zaczęła przygrywać kolejną romantyczną piosenkę, tym razem dla innych zakochanych par. Gdy z Hazzą usłyszeliśmy pierwsze melodię piosenki Bryan'a Adams'a - "Everything I Do" bez zastanowienia spojrzeliśmy się na siebie. To była nasza piosenka.
- Mogę prosić? - wystawił swoją rękę w moją stronę.
- Oczywiście. - położyłam swoją dłoń na jego po czym wspólnie poszliśmy na parkiet.
Dookoła zauważyliśmy sporo małżeństw oraz par. Minęliśmy moją babcię z dziadkiem, którzy dyskretnie nam pomachali po czym przytulając się, wolnym krokiem zaczęliśmy taniec. Popatrzyłam mu głęboko w oczy. Uwielbiałam to robić. Za każdym razem gdy w nie spoglądałam widziałam ciepło i miłość. Odgarnął moje loki, po czym dyskretnie szepnął mi do ucha.
- Wiesz, że dzisiaj jesteś najpiękniejsza? - rzekł mi na ucho po czym delikatnie pocałował mnie w szyję.
- Nie, nie jestem. - odpowiedziałam uśmiechając się do niego.
- Owszem, jesteś. - zaczął przedrzeźniać się.
- Popatrz na Lauren, ona dzisiaj jest tutaj najpiękniejsza. - dyskretnie popatrzyłam na Lauren tańczącą kilka metrów od nas z moim tatą.
- Dla mnie przyćmiłaś nawet pannę młodą. - odrzekł patrząc się na mnie.
- Głuptas. - odrzekłam wtulając się w niego.
Resztę piosenki przemilczeliśmy. Cieszyliśmy się chwilą. Tańcząc przyuważyłam tańczącą Danielle z Liamem, a tuż obok nich Zayn'a z Eleanor, którą widziałam dzisiaj po raz pierwszy. Po zakończonym tańcu wraz z Hazzą podeszliśmy do ich dwójki by się przywitać z towarzyską czarnowłosego. Na mój widok dziewczyna, jak zwykle wydała okrzyk radości. Muszę przyznać, że wyglądała całkiem ładnie. Bordowa, prosta sukienka idealnie podkreślała jej walory oraz długie nogi. A makijaż i włosy idealnie komponowały z resztą. Po krótkim wymienieniu zdań na temat ślubu rozeszliśmy się. Zayn z Eleanor postanowili dłużej zostać na parkiecie, natomiast ja pociągnęłam Harrego w stronę bufetu. Nakładając sobie cały talerz smakołyków napotkałam Niall'a, który najwyraźniej zgłodniał tak jak ja.
- No proszę, proszę, widzę, że nie marnujesz miejsca na talerzu. - zaśmiałam się do niego patrząc na jego zawartość na talerzu.
- Dzisiaj jestem w związku z tym oto bufetem. - zaśmiał się do mnie nakładając sobie kolejne łakocie.
- Ej, ej. - krzyknęłam. - Mam nadzieję, że znajdziesz czas na jakiś taniec ze mną. - popatrzyłam na niego.
- Ale ciebie zawsze znajdę czas. - puścił mi oko.
- No ja myślę. - wyszczerzyłam się. - Gadałeś z Rachel? - zapytałam zmieniając nagle temat z jedzenia na moją przyjaciółkę.
- Nie. - odpowiedział smutnym głosem. - Najwyraźniej świetnie bawi się ze swoim Frank'iem. - parsknął.
- Rozmawiałam z nią iii... - zatrzymałam się niepewnie.
- I co? - popatrzył na mnie nagle swoimi niebieskimi oczętami.
- I wyżaliła mi się, że nie czuję się szczęśliwa w Irlandii i chcę wrócić. - spuściłam machinalnie głowę w dół.
- Wrócić? - zapytał się Niall.
- Tak. - westchnęłam sięgając po widelec i nóż.
- Jej wybór. - wzruszył ramionami. - Dobra, idę to wszystko skonsumować. Znajdziemy się jakoś później . - uśmiechnął się do mnie słodko.
- Ok. - odwzajemniłam uśmiech do blondaska. - Nie przepuszczę ci tego tańca. - pogroziłam mu palcem.
Po nałożeniu sobie całego talerza najróżniejszych ciast, które wyglądały smakowicie ponownie powróciłam do stolika gdzie siedział Hazza, a na kolanach Katie. Ich dwójka jak zwykle świetnie się dogadywała. Dosiadłam się do nich. Nie zostałam zauważyła ani przez moją siostrę, ani Harrego. Podczas gdy ja zajadałam się łakociami z bufetu ich dwójka opowiadała sobie jakieś historie, po czym Katie zaciągnęła Harrego do tańca.
- Nie obrazisz się, gdy na chwilę cię opuszczę? - spytał się mnie Hazza, który był ciągnięty za rękę przez Katie.
- Coś ty, idź. - pogoniłam go.
Po zjedzeniu całej zawartości na talerzu zaczęłam bawić się sztućcami. W przeciągu kilku minutach podeszło do mnie z pięć ciotek oraz kilku wujków. Jak zwykle nie mogli przestać dziwić się jak to ja wyrosłam i jaka teraz jestem piękna. Typowa gadka. Całe szczęście wyratował mnie Louis, który porwał mnie do tańca. W mojej sukni było ciężko dorównać jego krokom, a raczej wygibasom jakie odstawiał na parkiecie. Wszyscy dookoła podziwiali jego wyczyny, które rzeczywiście były oryginalne. Nagle podeszła do mnie Carol, która nie mogła opanować śmiechu ze swojego chłopaka. Powtarzała ciągle "Nie znam go!" lub "Nie przyznaję się do niego". Po skończonym pokazie swoich umiejętności dostał równie głośne brawa jak państwo młodzi po swoim pierwszym tańcu. Po męczącym tańcu odstąpiłam partnera Carol po czym zmierzyłam do jakie kolwiek picie. Nie mogłam znaleźć Harrego w tłumie. Pewnie moja mała siostrzyczka nie dawała mu spokoju. Idąc w stronę stolika z kawą spotkałam Rachel siedzącą samotnie przy stoliku. Zmartwił mnie ten fakt, że wieczór spędza sama. Po nalaniu sobie słabej kawy podeszłam do mojej przyjaciółki wypytując się o jej partnera. Z opowiadań wynikało, że znikł jakieś dwadzieścia minut i nie wrócił. Tłumaczyłam jej, że pewnie wkręcił się w wir tańca na parkiecie. Jednak gdy spędziłam kolejne trzydzieści minut na rozmowie z Rachel o pobycie w Irlandii zastanawiałam się czy rzeczywiście nie jaki Frank nie wystawił mojej przyjaciółki. Na własną rękę postanowiłam poszukać go mówiąc Rachel, że idę do toalety przypudrować nosek. Podczas moich poszukiwań spotkałam Zayn'a, któremu Eleanor też przepadła. Czy to przypadek, że ich partnerzy jednakowo zaginęli? Nie. Tak się składa, że Frank jak i Eleanor we dwójkę świetnie się bawili tańcząc od godziny na parkiecie.
- Cóż, najwyraźniej moja partnerka znalazła sobie lepszego partnera ode mnie. - westchnął Zayn, który opierał się o ścianę.
- Nie gadaj głupot, tylko idź Rachel zaproś do tańca. - popchnęłam go w stronę mojej przyjaciółki.
Czarnowłosy zawsze lubił Rachel. Nie miał do niej za złe, że potraktowała źle Niall'a. Z początku naszej znajomości miałam nawet wrażenie, że Zayn'owi moja przyjaciółka się podobała. Niestety myliłam się. Po prostu mieli dobry kontakt. Dogadywali się jak najlepsi przyjaciele. Z daleka przyglądałam się jak czarnowłosy przytula Rachel. Tęsknił za nią, tak jak ja. Wspólnie podążyli na parkiet znikając mi z oczu. Nagle na swoim ramieniu poczułam czyiś dotyk. Spoglądając na lewę ramię ujrzałam rękę mojego taty. Odwracając się od razu go przytuliłam. Tryskał radością tego wieczoru jak nikt inny. Przez kilka minut nawijał jak szalony mówiąc jaki to jest szczęśliwy. Po krótkiej wymianie zdań poprosił mnie o taniec. Wzięłam go pod rękę i wspólnie podążyliśmy na parkiet. Po drodze znalazłam Harrego, który aktualnie tańczył z panną młodą rozmawiając z nią uśmiechali się do siebie od ucha do ucha. Kilka metrów dalej tańczył czarnowłosy z Rachel. Ze sceny zabrzmiała kolejna wolna piosenka. Wtuliłam się w mojego ojca.
- Wyglądasz dzisiaj przepięknie. - powiedział obejmując mnie.
- Przesadzacie wszyscy. - parsknęłam. - Wyglądam normalnie. - uśmiechnęłam się.
- Normalnie? Proszę cię, nie żartuj córeczko. - pogłaskał mnie po głowie.
- Na pewno nie ładniej niż panna młoda. - puściłam oko.
- Równie pięknie jak panna młoda. Dzisiaj, moja żona i dwie córki wyglądają najpiękniej. - odrzekł całując mnie delikatnie w czoło.
- Ty też wyglądasz cudownie przystojniaku. - zaśmiałam. - Kocham cię tato. - odrzekłam przytulając się.
Podczas tańca wymieniliśmy własne reflekcje na temat ślubu oraz wesela. Wszystko było idealnie, lepiej być nie mogło. Nagle, kilka metrów ode mnie przyuważyłam, że do czarnowłosego i Rachel podchodzi blondasek. Odbił Zayn'owi partnerkę przejmując inicjatywę. Muszę przyznać, że brakowało mi wspólnego widoku Nialla z moją przyjaciółką. Ich taniec przebiegł w milczeniu. Żadne z nich nie wypowiedziało ani jednego słowa. Dopiero na koniec tańca Niall poprowadził ją na zewnątrz za rękę. Miała cichą nadzieję, że się pogodzą i wszystko będzie po staremu. Przyszedł czas na kolejny ciepły posiłek. Każdy powrócił do stołu, by móc skonsumować kolejne, pysznie wyglądające danie. Na naszych talerz pojawił się kawior z homarem. Pyszne, a zarazem wykwitnę danie zostało pochłonięte przeze mnie w ciągu paru minut. Dochodziła 22. Po skończeniu przez wszystkich posiłku poprosiłam grającą orkiestrę o mikrofon. W tajemnicy przed wszystkim napisałam krótką, ale zarazem płynącą prosto z serca mowę dla nowożeńców.
Nie lubiłam publicznych wystąpień. Zazwyczaj, gdy miałam już to robić przytrafiała mi się jakaś gafa. Należę do niezdarnych ludzi. O wszystko się potykam, wszystko gubię. Gdy już pojawiłam się na scenie słowami "Chciałam zabrać chwilę" zaczęłam swoje przemówienie. Postanowiłam wprowadzić trochę żartu do mojej przemowy pierwszej druhny, wspominając ciężkie i nie najlepsze kontakty z Lauren na początku naszej znajomości. Gdy zaczęłam wszystkim opowiadać o naszych kłótniach lub innych ciekawych historiach urozmaicając wypowiedź wyznaniami, usłyszałam śmiechy . Odetchnęłam z ulgą. Bałam się, że moje opowiadania wcale nie będą nikogo śmieszyć a na sali będzie głucha cisza. Wszystko zajęło mi z 5 minut. Kończąc przemówienie słowami "Pasujecie do siebie idealnie, niech wasza miłość nigdy nie gaśnie, a uczucia, którymi siebie darzycie wzmacniają waszą miłość. Zdrowie pary młodej!" dostałam głośne brawa od każdego gościa jaki znajdował się aktualnie na sali. Zaczerwieniłam się aż z tego powodu. Lauren z tatą podbiegli do mnie by podziękować mi za wspaniałe przemówienie po czym zachęcili kobiety do zabawy, którą okazało się rzucanie bukietu. Wszystkie podbiegły do wspólnego kółka, jakie zostało utworzona z nadzieją, że to ona właśnie złapie bukiet. W kółeczku dostrzegłam Anne, Danielle oraz Carol. Panna młoda ustawiła się na scenie, by jej rzut był bardziej efektowny. Odwracając się tyłem zapytała przez mikrofon czy wszystkie jesteśmy przygotowane. Po zgodnym odkrzyknięciu "Tak!" bukiet został rzucony w górę. Każda z nas wystawiła ręce do góry. Było nas z naprawdę dużo. Każda chciała być tą szczęściarą. Okazała się nią Danielle, która na widok kwiatów w jej ręku zaczęła krzyczeć i się do mnie przytulać. Zaczęła szukać wzrokiem Liam'a, który stał z Louisem oraz Harrym. Pomachała mu bukietem z daleka, na co Lauren odrzekła, że czekamy na kolejne wesele Danielle i Liam'a. Po zabawie ponownie zaczęły się tańce oraz zabawa. Na zmianę wędrowałam do bufetu, stolika i parkietu. Siedząc z Danielle zastanawiałyśmy się gdzie podziali się nasi chłopcy. Ani jednego nie widziałyśmy na sali. Zdyszana Carol, po tańcu z moim tatą powróciła do nas. Razem w trójkę zaczęłyśmy szukać ich wzrokiem wśród tłumu jaki panował w namiocie. Nagle, na całej sali zapanował zmrok, a na scenie pojawiło się One Direction przebrani w jednakowe garnitury.
- Nie wierzę! - krzyknęłam na ich widok.
- Wiedziałam, że coś knują! - dopowiedziała Danielle wstając z miejsca.
- Co oni tak robią? - wykrzywiła się Carol patrząc na scenę, na której znajdowała się cała piątka.
- Zaraz się przekonamy. - powiedziałam wstając z miejsca i zmierzając z Carol oraz Danielle w stronę sceny.
Swój występ zaczęli od "Stole My Heart". Cała sala zaczęła bawić się w najlepsze. Wliczając w to moje ciotki, dziadków oraz innych gości w starszym wieku. Przyglądałyśmy się im wyczynom z boku. Klaskałyśmy oraz krzyczałyśmy podczas, gdy Lou, Harry oraz Liam śpiewali swoje solówki. Po skończonej piosence, która została zadedykowana dla nowożenców mikrofon przejął Lou, który zaczął opowiadać o Carol. Nagle z głośników poleciała melodia "Marry You" - Bruno Mars'a, którego cover wykonali chłopcy. Większą część śpiewał Lou. Przez całą piosenkę król marchewek nie spuszczał swojej miłości z oczu. Dedykował tą piosenkę jej. Podczas gdy z końcem piosenki Louis zbliżał się do Carol ta nie mogła opanować radości. Nagle muzyka zatrzymała się momencie "I think, I wanna marry you", a Louis uklęknął. To oznaczało tylko jedno. Carol było zdezorientowana. Nie wiedziała co się dzieje, czy to sen czy to się dzieje naprawdę. Na widok klęczącego Louisa przed nią otworzyła szeroko usta.
- Wyjdziesz za mnie? - zapytał uśmiechając się swoim łobuzerskim uśmiechem wyciągając małe, niebieskie pudełeczko, która zawierała w środku pierścionek.
Carol nie zdążyła odpowiedź, a chórek składający się z Harrego, Liama, Nialla oraz Zayna, zaśpiewała moment "Don't say no, no, no, no no - just say yeah, yeah, yeah, yeah, yeah!" Carol zaczęła płakać, ze szczęścia oczywiście. Po skończonym śpiewie chórku popatrzyła na Louisa i bez zastanowienia powiedziała "Tak!". Marchewkowy potwór wstał przytulając swoją narzeczoną do serca. Cała sala wydała okrzyki radości i szczęścia. Po tym gdy zakochana dwójka pocałowała się czule po wszystkich podeszłam do nich by pogratulować świeżo zaręczonej parze. Pogratulowałam również Louisowi oryginalnemu pomyśle na zaręczyny. Nie obyło się też bez kilku walnięć brzuch, za to, że żaden z nich nic pisnął ani słówka o tym. Z tej okazji na sale wniesiono szampan i po raz kolejny wzniesiono toast. Tym razem za nową parę. Chłopcy wykonali jeszcze "More Than This", która zadedykowana była specjalnie dla mnie od Hazzy. Piosenką "Up All Night", która miała zachęcić wszystkich do zabawy do rana zakończono koncert One Direction. Zabawa trwała w najlepsze do 2 w nocy, gdy wniesiono na salę ogromny, czteropiętrowy tort przybrany kwiatami z cukru. Każdy tego wieczoru był pełny od jedzenia, ale słodkości nigdy dość. Jedzenie zastępowało mi alkohol. Wspólnie z Harrym, Liamem, Louisem, Niallem, Zaynem, Carol, Danielle oraz Rachel zatańczyliśmy taniec w kółku. Wszyscy chłopcy byli w dobrych humorkach dzięki procentom, więc nie brakowało śmiechów oraz żartów. Niall z Rachel jakoś się dogadywali, co mnie cieszyło. Wszyscy wspólnie tańczyliśmy i bawiliśmy się, zupełnie jak za dawnych czasów. Brakowało mi naszej paczki. Towarzystwo powoli się rozchodziło. Co chwilę do Lauren oraz mojego ojca podchodzili ludzie dziękując za wspaniały wieczór. Najwytrwalsi zostali do samego końca. Zabawa trwała do samego rana. Około 3.30 w nocy nie czułam już nóg. Zdjęłam więc niewygodne buty i tańcowałam na bosaka. Ten wieczór był wspaniały. Mój stan nie dawał mi się we znaki, całe szczęście nie czułam nudności ani senności. Jedyne co mi dolegało do wieczne burczenie brzucha. Gdy tańczyłam obiecany taniec z Niall'em, nagle za jego plecami dostrzegłam Carolinie rozmawiającą z Hazzą. Zmartwiło mnie to. Widząc mój wyraz twarzy blondasek od razu odwrócił swoją głowę by zobaczyć co jest efektem zmiany mojego nastroju. Pocieszał mnie mówiąc, że jest to jedynie niewinna rozmowa. Harry był pijany, a ta kobieta była nieprzewidywalna. Po skończonym tańcu z przyjacielem podeszłam do nich, nie mogłam tak po prostu na to patrzeć. Idąc w ich stronę widziałam jak Carolinie macha swoim biustem przed Hazzą.
- Cześć. - przywitałam ją sztucznym uśmiechem.
- O, Emily.- przytuliła mnie Carolinie. - Rozmawiamy właśnie z Harrym o tobie. - popatrzyła się Hazzą.
- O mnie? - spojrzałam na Harrego.
- Tak. - wyjąkał Hazza uśmiechając się do mnie.
- Wspólnie stwierdziliśmy, że wyglądasz dzisiaj cudownie, a ta przemowa... - rozłożyła ręce z zachwyty. - Coś niesamowitego - krzyknęła. - Sama to napisałaś? - zaczęła wypytywać się mnie.
- Tak, sama. Wystarczy trochę starań i techniki. - uśmiechnęłam się.
- Masz talent. - poklepała mnie po ramieniu. - Dobra, nie przeszkadzam wam. Odezwij się Harry czasami, na razie Em. - pomachała nam na pożegnanie.
- Idź sobie  i nie wracaj. - powiedziałam pod nosem.
- Czyżby ktoś był tutaj zazdrosny? - objął mnie w talii Hazza.
- A jak myślisz? - powiedziała zbulwersowana.
- Hmm. - zamyślił się chwilę. - Myślę, że tak. - powiedział obejmując moją twarz rękoma.
- No brawo bystrzaku. - odpowiedziałam chamsko.
- Przestań się już złościć i chodź zatańczymy moja najpiękniejsza dziewczyno ostatni taniec. - wziął mnie za rękę prowadząc po raz ostatni na parkiet.
Na dworze robiło się już jasno. Na sali została garstka ludzi. Tak na oko z siedemdziesiąt osób. Do coveru Jamesa Blanta "Goodbye My Lover" wykonanego przez zespól przytuleni, a zarazem padnięci zatańczyliśmy ostatni taniec dzisiejszego wieczór. Wokół zebrały się wszystkie pary. Tuż obok nas Carol z Louisem, którzy dzisiejszego wieczoru mieli z czego się cieszyć tańczyli wtuleni w siebie. Danielle z Liamem, którzy wypili tego wieczoru najwięcej nie przestawali śmiać się, ledwo trzymając się na nogach, Niall z Rachel odizolowani od reszty cieszyli się swoją obecnością pokazując swoje uczucia w tańcu. Zayn ostatni taniec podarował matce Harrego, która tego wieczoru znalazła sobie partnera w postaci wujka panny młodej. Nowożency ostatni taniec przeznaczyli na słuchanie podziękowań gości za zaproszenie. Ten wieczór był idealny. Romantyczny ślub, cudowne wesele - wszystko to przebiegło w jak najlepszej atmosferze. Podczas, gdy kelnerzy wzięli się za sprzątanie namiotu wszyscy śpiący, ale pełni wrażeń po dzisiejszym wieczorze zmierzyliśmy do domu Lauren, w którym mieliśmy nocować...


**************
jak podoba się druga relacja ze ślubu? czekam na komentarze <3
przepraszam, że tak późno dodałam nowy rozdział, ale jak wiecie najlepszą wenę mam późnym wieczorem - tzn. tak jak dzisiaj o 1 w nocy :)
jestem dumna z dzisiejszego rozdziału, strasznie mi się podoba!
121 czytelników, 65 000 odwiedzin - o matko :O
dziękuje za wszystkie komentarze i reakcje - liczę na więcej :)
anonimowi - podpisujcie się.
rozdział dedykuję mojej Karolinie - sama wiesz doskonale z jakiego powodu, mam nadzieję, że się spisałam na tyle, żebyś była szczęśliwa <3
DZISIAJ ODBYŁ SIĘ CZAT Z ONE DIRECTION, OGLĄDAJĄC BECZAŁAM, KRZYCZAŁAM, SKAKAŁAM Z RADOŚCI! POLSKA NIE JEST JUŻ WIĘCEJ NARNIĄ, DZISIAJ OPANOWAŁYŚMY CZAT, Z CZEGO JESTEM MEGA SZCZĘŚLIWA! MAM NADZIEJĘ, ŻE WIDZĄC JAKIE ODDANE FANKI SĄ W POLSCE CHŁOPCY DO NAS W KOŃCU ZAWITAJĄ!
I'M PROUD OF BEING DIRECTIONER <3 
xoxo, one thing
***************